Głogówek – HKKNOS

1213/17: W dokumentach biskupa wrocławskiego Lorenza wzmiankowana jest wieś „Glogaw“. Możliwe, że chodziło o położoną w pobliżu wieś Głogowiec.

1223: Pierwsza wzmianka o Glogovia parva, minor lub superior.

1246-1281: Głogówek drugą rezydencją księcia Władysława I opolskiego.

1250: Książę Władysław I zastępuje starszy zamek w lasku olchowym stabilnym zamkiem.

1264: Książę Władysław I buduje klasztor Zakonu Braci Mniejszych (Franciszkanie) wraz z kościołem klasztornym (Klasztor Franciszkanów) i sprowadza do Głogówka z Czech 3 zakonników. Klasztor istnieje z przerwami do 1810 r. W 1945 r. utworzono zakon franciszkański z polskimi zakonnikami.

1275: Nadanie przywileju targowego w dniu św. Jerzego (23.04.) przez księcia Władysława I.

1275 (21.12.): Nadanie praw miejskich przez księcia Władysława I. Głogówek może utworzyć radę miejską z 12 radnymi, ustanawiać prawo i uchwalać ustawy (sam dokument jest falsyfikatem).

1281-1313: Głogówek jest drugą siedzibą księcia Bolka I Opolskiego.

1284: Pierwsza wzmianka o parafii głogóweckiej.

1291: Po złożeniu hołdu lennego przez księcia Bolka I Opolskiego królowi czeskiemu Wacławowi Luksemburczykowi, Głogówek jako część księstwa opolskiego podlega Królestwu Czech i pośrednio Świętemu Cesarstwu Rzymskiemu Narodu Niemieckiego.

1295: Informacja o pierwszym wójcie dziedzicznym Głogówka Konradzie oraz jego następcach (1311) – jego synach – Arnoldzie, Piotrze i Konradzie.

1298 (02.02.): Pierwsza informacja o pieczęci Głogówka.

1313-1382: Głogówek w posiadaniu książąt niemodlińskich (Bolko 1313-1362, Wacław 1362-1369, Henryk 1369-1382).

1348-1350: Atak cholery.

1350: Budowa kościoła parafialnego przez księcia niemodlińskiego Bolka. Szkoła parafialna z rektorem i kantorem.

1359 (19.08.): Książę niemodliński Bolko nadaje miastu przywilej pobierania czynszu ze stoisk kupców handlujących na rynku.

1379 (24.02.): Książę niemodliński Henryk podnosi kościół parafialny pod wezwaniem św. Bartłomieja do rangi kolegiaty z 4 prałatami. Obok kolegiaty zbudowano szkołę kolegiacką. Nadzór nad nią sprawował prałat-scholastyk.

1379: Pierwsza wzmianka o Bramie Wodnej („Nowa Brama“).

od 1382: Po śmierci księcia niemodlińskiego Henryka król czeski Wacław IV ofiaruje miasto Głogówek księciu von Teschen, kilka miesięcy później Głogówek przechodzi pod władanie księstwa opolskiego.

1384 (28.04.): Głogówek wstępuje do związku 21 górnośląskich i wieluńskich miast, założonego przez księcia Władysława II Opolczyka, w celu ochrony przed grabieżą i bandami złodziei.

1386: Książę Władysław II Opolczyk (1356-1401) ofiaruje miastu wsie Oracze i Winiary.

1388 (20.01.): Książę Władysław II Opolczyk funduje nieopodal Głogówka, niedaleko bram miasta, na mochowskich łąkach, klasztor o.o. Paulinów.

1401-1437: Książę opolski Bolko IV. Głogówek pozostaje do ok. 1418 r. siedzibą księżnej Eufemii, wdowy po księciu Władysławie II.

1416/1417: W Głogówku tworzy zakonnik i poeta Mikołaj z Koźla.

1425: Książę Bolko (1437-1460 książę opolski Bolko V) otrzymuje miasto wraz z okolicą.

1428 (13.03.): Mimo sojuszu z księciem opolskim Bolko (V) husyci grabią miasto, palą kościół franciszkański wraz z klasztorem i zabijają jednego zakonnika. Istnieją wskazania, że całe miasto zostało zaatakowane. Sprzyjający husytom książę opolski Bolko (V) wypędza pozostałych zakonników z Głogówka i rozwiązuje kolegiatę.

1449: Po wypędzeniu z Polski kanonik i magister Uniwersytetu w Krakowie, Jędrzej Galka z Dobczyna, pozostający pod wpływem idei husyckich, znajduje schronienie w Głogówku.

1460-1476: Głogówek pod panowaniem księcia opolskiego Mikołaja I.

1463: Książę Mikołaj I ponownie tworzy kolegiatę, zawładniętą 35 lat wcześniej przez swojego brata, Bolka V.

1476-1532: Książęta Mikołaj II (+1494) oraz Jan (+1532) wspólnie rządzą księstwem opolskim, a tym samym również Głogówkiem.

1478: Wielki pożar niszczy miasto.

1480: Budowa prezbiterium kościoła klasztornego „Franciszka z Asyżu“.

1497: W Głogówku panuje choleropodobna epidemia, której skutkiem było wymarcie większości mieszkańców.

1524: Reformacja wkracza do Głogówka.

1531: Pierwsza wzmianka o szpitalu św. Mikołaja na Przedmieściu Wodnym (niem. Wasservorstadt), w którym umieszczani są chorzy i niezdolni do pracy (poprzednik: „Dom Ducha św,” wzmiankowany w Głogówku już w roku 1264).

1532: Po śmierci ostatniego z książąt opolskich, Jana Dobrego, księstwo wraz z Głogówkiem, jako lenno, podlega koronie czeskiej.

1532-1543: Król Czech i cesarz Świętego Cesarstwa Rzymskiego Narodu Niemieckiego Ferdynand I Habsburg wydzierżawia księstwo opolskie Jerzemu Hohenzollernowi, margrabiemu brandenburskiemu na Ansbach i Kulmbach, panu Jägerndorfa i burgrabiemu Norymbergii.

1534: Pierwsza wzmianka o Bramie Kozielskiej (w urbarzach).

1548-1572: Ksiądz reformator – Martin Saita – wypędza katolickich prałatów z Głogówka i nawołuje większą część mieszkańców Głogówka do przejścia na stronę ewangelików.

1552: Ferdynand I Habsburg, król Czech i cesarz Rzeszy nadaje miastu coroczny przywilej targowy następujący po Niedzieli Pasyjnej.

1552-1558: Król i cesarz Ferdynand I Habsburg oddaje księstwo opolskie wraz z Głogówkiem w dzierżawę królowej Izabeli Węgierskiej.

1558-1562: Król i cesarz Ferdynand I Habsburg oddaje Głogówek w dzierżawę na rzecz Otto von Zedlitz.

1562: Król i cesarz Ferdynand I Habsburg oddaje Głogówek w dzierżawę feldmarszałkowi i staroście ziemskiemu Śląska, Hansowi von Oppersdorff, baronowi von Aich i Friedstein.

1563: Król i cesarz Ferdynand I Habsburg zarządza opuszczenie Głogówka przez Żydów.

1565: Baron Hans von Oppersdorff stawia na miejscu starego zamku książęcego nowy zamek.

1566: Uruchomienie browaru zamkowego.

1582 (16.04.): Wielki pożar niszczy część miasta.

1587: Król Czech i cesarz Rzeszy Rudolf II nadaje miastu Głogówek przywilej stosowania pieczęci z wosku czerwonego.

1589: Pierwsza pisemna wzmianka o Wieży Więziennej w pobliżu Bramy Zamkowej na murach miejskich.

1593: Baron Georg II von Oppersdorff kupuje od cesarza majątek głogówecki wraz z miastem Głogówek oraz 24 wsiami, a także folwarkami, młynami, stawami, lasami i stawami rybnymi.

1597: Pierwsza wzmianka o tzw. Wasserkunst (wieża wodna) zaopatrującej miasto w wodę (do 1910 roku).

1599: Ponowna budowa kościoła św. Mikołaja wraz ze szpitalem.

1603: W ramach upadającej katolickiej szkoły kolegiackiej utworzono szkołę podstawową czeską oraz szkołę łacińską.

1606: Budowa drewnianego ewangelickiego domu modlitwy na placu Rossmarkt.

1607: Budowa szkoły ewangelickiej w Głogówku.

1608: Budowa ratusza w kształcie znanym współcześnie (najstarszy ratusz wzmiankowany już w 1359 roku).

1612: Pierwsza wzmianka o głogóweckim Bractwie Kurkowym.

od 1614: Pierwsze poważne starcia głogóweckich protestantów z katolickim panem Głogówka, baronem Rudolfem von Oppersdorff.

1615: Utworzenie ewangelickiej szkoły dla dziewcząt.

1615: Wzmianka o kościółku św. Krzyża na cmentarzu na Przedmieściu Wodnym (niem. Wasservorstadt).

1617: Ewangelicy budują duży kościół wraz z plebanią.

1617-1651: Pod panowaniem barona, a od 1626 r. hrabiego cesarskiego Georga III von Oppersdorffa, ewangelicy zostają zupełnie usunięci z Głogówka.

1626: Na polecenie Georga III von Oppersdorffa ewangelicki dom modlitwy oraz szkoła zostają usunięte.

1627: Pożar w trakcie wojny 30-letniej – polski pułk plądruje miasto i podpala je.

1628: Ostatni protestanci przechodzą na katolicyzm (8.12. koniec wojny religijnej w Głogówku i zezwolenie na procesję ślubowania przez cesarza w dniu 9.04.). Nowi franciszkanie przybywają do Głogówka.

1629: Ponowne utworzenie katolickiej szkoły kolegiackiej z trzema nauczycielami.

1629: Hrabia Georg III buduje na północnej stronie klasztoru franciszkańskiego kopię kaplicy z Loretto, tzw. domek loretański.

1632: Pożar podczas wojny 30-letniej – opuszczające miasto wojska szwedzkie przypadkowo wzniecają ogień.

1633 (25.03.): Pożar w trakcie wojny 30-letniej – dorożkarz saksońskiego pułkownika Droste przypadkowo wywołuje pożar, który strawił 2/3 miasta.

1634: Hrabia Georg III buduje replikę Grobu Pańskiego na dziedzińcu zamkowym.

1638: Hrabia Georg III buduje kościół na Glinianej Górce (niem. Lehmberg).

1641: Hrabia Georg III ofiaruje miastu Głogówek relikwie św. Kandydy (od 1641 r. patronki miasta).

1642 (20.02.): Hrabia Georg III von Oppersdorff ustanawia majorat głogówecki.

1642/43: Głogówek wraz z dzielnicami Oracze i Winiary stają się wielokrotnie obiektem plądrowania przez wojska szwedzkie.

1645-1668 (30.05.): Księstwo opolskie z Głogówkiem zostają wydzierżawione na 50 lat królowi polskiemu, Władysławowi IV, przez cesarza Ferdynanda III. Po abdykacji syna, króla Jana Kazimierza, dzierżawa wygasa.

1645 (5.10.): Wojska Königsmarcka plądrują miasto.

1645-1647: Budowa nowego zamku w formie znanej do dnia dzisiejszego.

Jesień 1645 r.: Epidemia cholery atakuje miasto i uśmierca 1/3 mieszkańców Głogówka (500 osób w mieście i w okolicach), hrabia Georg III ofiarowuje (1650 r.) późniejszy symbol mieszkańców miasta, tzw. „Dzwon Ósmej Godziny“.

1649: Podwyższenie wież kościoła klasztornego.

1655 (17.10.-18.12.): Król Jan Kazimierz Waza wraz z małżonką Marią Ludwiką Gonzaga znajduje schronienie przed królem szwedzkim Karolem X Gustawem na zamku hrabiego von Oppersdorff w Głogówku. Królowa pozostaje w Głogówku do września 1656 r.

1665 (18.07.): Hrabia Franz Euzebius von Oppersdorff uzyskuje od króla czeskiego i cesarza Rzeszy Leopolda I przywilej targowy w dniu św. Łukasza.

1666: Obrady Śląskiego Zjazdu Książęcego (Sejm Śląski).

1677: Na północnej stronie rynku ustawiono kolumnę Maryjną.

1693 (początek września): Głogówek (podobnie jak cały Śląsk) zostaje zaatakowany przez plagę szarańczy.

1697 (21.05.): Piorun niszczy wieże kościelne kościoła parafialnego. Zostają one odbudowane dopiero w latach 1775-1781, kościół zostaje wówczas poddany gruntownej renowacji.

1714: Po bezpotomnej śmierci hrabiego Franza Eusebiusa II von Oppersdorff, majątek głogówecki przypada morawskiej linii rodu (do roku 1781).

1726: Pierwsza wzmianka konnej stacji pocztowej w Głogówku (zbiornica listów i posłaniec konny) z połączeniem do Prudnika i Koźla.

1741: Duża część Śląska wraz z Głogówkiem przypadają Królestwu Prus. Trzy wojny śląskie kosztują miasto 100.000 talarów.

1741: Po połączeniu trzech powiatów – Głogówek, Prudnik i Biała – Głogówek staje się stolicą powiatu. Tutaj też przeniesione zostają sąd okręgowy dla 4 południowych górnośląskich powiatów oraz urząd skarbowy.

1763: Po zakończeniu trzeciej wojny śląskiej następuje gospodarczy i budowlany rozwój miasta. Zbudowane lub rozbudowane zostają Biała Kapliczka (1762) oraz kościółek na Glinianej Górce (1779), natomiast stary ratusz (1775) podlega gruntownej rozbudowie.

1764 (05.10.): Duży pożar, palą się 204 budynki (szkody na 80.000 talarów). Król Fryderyk II Pruski pomaga miastu ofiarując mu 17.392 talarów.

1773: Hrabia Heinrich Ferdinand von Oppersdorff rozbudowuje szpital św. Mikołaja obok kościoła szpitalnego.

1774-1780: Morawski artysta, Johann Schubert, działa w mieście (figura św. Floriana i św. Jana Nepomucena na południowej pierzei ratusza).

1775: Uruchomienie pierwszej cegielni w Głogówku.

1776-1781: Sławny malarz, Franz Sebastini, działa w Głogówku (freski w kościele parafialnym, klasztornym, kaplicy zamkowej, kościółku na Glinianej Górce).

1780: Dzięki staraniom baronowej, Josephy von Oppersdorff, uzyskano zezwolenie na wznowienie, po 40 latach przerwy, katolickiej procesji do kościółka na Glinianej Górce.

1781: W mieście osiedla się czterech pierwszych protestantów od 1628 roku.

1781: Po bezpotomnej śmierci hrabiego Heinricha Ferdinanda von Oppersdorff majątek głogówecki przypada czeskiej linii rodu von Oppersdorff.

1784 (od kwietnia do czerwca): Wielka plaga gąsienic w Głogówku i okolicy.

1789 (6.12.): Narodziny słynnego syna miasta, znanego w całej ówczesnej Europie flecisty Johanna Sedlatzek (+1866). Późniejszy doktor honoris causa podejmuje koncerty w takich miastach, jak Praga, Wiedeń, Berlin, Paryż i Werona. W Genui spotyka się z Paganinim.

1791 (13.06.): Gradobicie niszczy uprawy i wybija wiele szyb w oknach usytuowanych od strony nawietrznej.

1796: Majorat głogówecki, jako odszkodowanie otrzymał część lasu o powierzchni 2701 mórg, wydzieloną z królewskiego okręgu lasów chrzelickich, który to las od tamtej pory nosił nazwę Głogówecki Las Serwitutowy.

1800: Wichura przynosi miastu wiele zniszczeń.

1800 (3.06.): Gradobicie zabija bydło na polach i niszczy zboże.

1803: W Głogówku utworzono Seminarium Nauczycielskie (Królewskie Katolickie Seminarium dla Nauczycieli Szkolnych).

1805: Silny wzrost cen żywności prowadzi do głodu w mieście i okolicy. Wybuchają epidemie wynikające z głodu.

1806: Ludwig van Beethoven przebywa na zamku w Głogówku i dedykuje hrabiemu Franzowi Joachimowi von Oppersdorff znaną na całym świecie IV Symfonię B-dur opus 60.

1807 (4.05.): W okolicy Bramy Kozielskiej wybucha pożar, wiele szlaków drogowych i dwa folwarki zamieniają się w popiół.

1807 (31.07.): Podczas wojen napoleońskich bawarskie oddziały wroga przybywają do miasta i zajmują je na krótki okres. W późniejszym okresie wrogie oddziały wirtemberskie, polskie, włoskie i francuskie stacjonują w mieście. Ostatnie oddziały opuszczają miasto 20.11.1808 r. Wojna ta kosztuje miasto 44.000 talarów.

1810: rozwiązanie klasztoru franciczkańskiego; założone w roku 1803 Seminarium nauczycielskie przenosi się 18.07.1818 r. do byłego budynku zakonników.

1812-1815: Podczas wojen wyzwoleńczych 86 głogóweckich mężczyzn bierze udział w wojnie przeciwko Francji. Czterech zostaje odznaczonych Żelaznym Krzyżem, dwóch ginie na polu walki.

1817: Oprócz dużego wzrostu cen produktów spożywczych, pożar, który wybucha 14.07. przynosi miastu wiele szkód (37.780 talarów). Król Fryderyk Wilhelm III wspiera mieszkańców zapomogą w wysokości 9.500 talarów.

1818: Starostwo powiatowe zostaje przeniesione z Głogówka do Prudnika.

1819-1894: W Głogówku stacjonuje szwadron 2. śląskiego pułku huzarów tzw. „Graf Götzen“ (czyli zieloni huzarzy).

1827: Utworzono szkołę podstawową (szkoła seminaryjna).

1831 (październik): Epidemia cholery w Głogówku. 53 mieszkańców miasta (62 z gmin parafialnych) umiera.

1841 (30.06.): Kościół parafialny zostaje silnie uszkodzony przez uderzenie pioruna.

1843: Budowa szkoły ewangelickiej.

1848: Utworzenie szpitala na przedmieściach.

1848: Zamieszki w całych Niemczech docierają również do Głogówka.

1848 (29.03.): Utworzono oddziały obrony obywatelskiej, które zlikwidowano dopiero wiosną 1849 r.

1848 (8.10.): Tzw. „kocia muzyka“ (demonstracja) na zamku w Głogówku prowadzi do zwolnienia nielubianego przez społeczeństwo zarządcy dóbr hrabiowskich Küasa.

1848 (29.10.): W trakcie „kociej muzyki“ na rynku wybite zostają szyby Ratusza.

1853: Utworzenie szkoły dla dzieci z Oracz i Winiar.

1855: Budowa kościoła ewangelickiego w Głogówku. Inauguracja: 27.10.1856.

1855: Epidemia cholery: choruje 288 osób, a 85 umiera.

1855: Budowa nowego budynku szpitalnego na ulicy Lange Gasse przy murach miasta (ulica szkolna na starym targu maślanym – niem. Buttermarkt).

1857 (28.02.): Pożar w stodole mistrza Gurecko uszkadza Wieżę Wodną.

1858: Po renowacji szpitala św. Mikołaja siostry Boromeuszki przejmują opiekę nad starszymi. Następnie utworzenie w szpitalu „Szkoły rzemieślniczej“ dla córek z rodzin bez środków do życia.

1859: Wstrzymana zostaje linia pocztowa Głogówek-Głubczyce.

1860: Utworzenie linii pocztowej Głogówek-Prudnik.

1860 (11.03.): Założenie Ochotniczej Straży Pożarnej w Głogówku.

1864: Otwarcie sierocińca na ul. Zamkowej; 1889: budowa sierocińca na ul. Kościuszki przez Boromeuszki, od 1900 r. sierociniec nosi nazwę „Pod Aniołem Stróżem” („hl. Schutzengel”).

1864 (16.11.): Inauguracja masywnej synagogi żydowskiej na ulicy Schulstrasse.

1866: W wojnie prusko-austriackiej poległo dwóch żołnierzy pochodzących z Głogówka.

1871: W wojnie prusko-francuskiej poległo sześciu żołnierzy pochodzących z Głogówka.

1871: Ukończenie budowy szkoły na ulicy Leobschützer Straße na Oraczach.

1872: Przeprowadzka Seminarium Nauczycielskiego ze starego budynku klasztoru franciszkańskiego do nowego budynku na Winiarach.

1872: Głogówek otrzymuje stację telegraficzną.

1872: Zawalenie się wieży majoratu na kościele klasztornym (odbudowa do roku 1876).

1872: Rozebranie Bramy Kozielskiej.

1873: Budowa nowej szkoły miejskiej.

1873 (16.09.): Utworzenie Związku militarnego w Głogówku.

1874: Rozebranie Bramy Wodnej (początek 13.02.).

1874-1876: Głogówek otrzymuje połączenie kolejowe (Kędzierzyn-Prudnik).

1875: Powstanie szkoły poprzez połączenie jednoklasowej szkoły ewangelickiej i siedmioklasowej szkoły katolickiej.

1875: Przeniesienie i ponowne utworzenie starego szpitala w nowym budynku pomiędzy ogrodem Olbricha, a domem mistrza tkackiego Scholza.

1877: Głogówek staje się stacją na linii kolejowej Kędzierzyn-Ząbkowice Śląskie.

1881: W Głogówku istnieją 2 mleczarnie.

1882: Uruchomienie cukrowni w Głogówku.

1885: Otwarcie Wyższej Szkoły dla Chłopców (z internatem od 1896 r.).

1890 (11.03.): Położenie kamienia węgielnego pod budowę budynku głogóweckiej poczty.

1890 (13.10.): W Głogówku przychodzi na świat profesor muzyki i kompozytor Gerhard Strecke (+1968 w Ratingen).

1892 (3./4.06.): Cesarz Wilhelm II przebywa w Głogówku z okazji ślubu hrabiny Johanny von Oppersdorff z księciem Hugo von Radolin.

1893: (24.08.): Silna burza z gradobiciem niszczy wszystkie okna od zachodniej strony miasta.

1894-1903: W Głogówku zatrzymuje się IV oddział Pułku Artylerii Polowej nr 21 (von Clausewitz).

1896: Ksiądz Alexander Tatzel buduje kapitułę św. Józefa.

1896 (25.-27.05.): IV Walne Zgromadzenie Towarzystwa Katolickich Nauczycieli Śląskich w Głogówku.

1896: Głogówek w tym czasie posiada następujące szkoły: szkoła miejska (podstawowa), Seminarium Nauczycielskie, średnia szkoła chłopięca, średnia szkoła dziewczęca, zawodowa szkoła rzemieślnicza, zasadnicza szkoła handlowa, przedszkole.

1900: Utworzono pierwsze połączenie telefoniczne dla 20 użytkowników.

1901: Założenie Stowarzyszenia Kas Oszczędnościowo-Pożyczkowych (niem. Sparkassen- und Darlehensverein e.G.m.b.H – od 1926 r. Kreditbank e.G.m.b.H).

1903 (31.03.): Głogówek przestaje być miastem garnizonowym, którym był od 1743 roku. Drugi Górnośląski Pułk Artylerii Polowej nr 57 jest ostatnim oddziałem tutaj stacjonującym.

1904: Susza stulecia.

1904 (1.08.): Włączenie do miasta gmin wiejskich Oracze i Winiary.

1906/1907: Instalacja sieci wodociągowej.

1907: Budowa miejskich wodociągów na Olszynce (Erlen) oraz wieży ciśnień na Hellbergu.

1910-1919: Budowa oczyszczalni ścieków (w użyciu do roku 1995).

1913: Otwarcie sierocińca Carl-Müller-Weisenhaus dla półsierot i ich matek.

1914-1918: I wojna światowa. W walce po stronie cesarza i Niemiec ginie 254 mieszkańców Głogówka. Do końca okresu plebiscytowego w 1923 r., śmierć ponosi kolejnych 23 mieszkańców Głogówka.

1918 (12.11.): Po zakończeniu I wojny światowej i ustanowieniu roszczeń państwa polskiego w stosunku do Górnego Śląska w Głogówku ma miejsce ruch obronny przeciw przejęciu Górnego Śląska przez Polskę.

1920 (7.02.): Po tym, jak zdecydowano, że Górnoślązacy mają podjąć decyzję o przynależności państwowej w wyniku plebiscytu, stacjonująca w Głogówku 4. Kompania Pułku Obrony Reichswehry von Winterfeld nr 16 (pozostałości byłego Górnośląskiego Pułku Infanterii nr 62) opuszcza miasto.

1920 (21.02.): Głogówek otrzymuje nadzór wojsk włoskich.

1920 (24.02.): Głogówek wraz z okolicą zostaje oddzielony od powiatu prudnickiego (zachodnia część nie może brać udziału w plebiscycie), a w byłym klasztorze franciszkańskim utworzone zostaje starostwo powiatu głogóweckiego i 67 miejscowości obszaru plebiscytowego.

1921 (20.03.): Plebiscyt o przynależności państwowej Górnego Śląska. W Głogówku 96% mieszkańców (5093 osoby) opowiada się za Niemcami, a 4% (226 osób) za Polską. W obszarze plebiscytowym Głogówka wygrywa opcja niemiecka z 88% w stosunku do 12% głosów dla opcji polskiej.

1921 (24.05.): Po zapoczątkowanej przez Polaków akcji powstańczej w dniu 03.05. celem przejęcia Górnego Śląska a zakończonej wygraną niemieckich oddziałów samoobrony w okolicach Góry św. Anny, w Głogówku utworzono w hotelu „Zur Post“ tzw. Komitet Dwunastu („Zwölferausschuss“). Jest to polityczne przedstawicielstwo kraju na terenach nie przejętych przez Polaków składające się z partii politycznych i związków zawodowych Prowincji Górnośląskiej. Naczelny dowódca górnośląskiego oddziału samoobrony generał Karl Hofer otwiera swoją kwaterę główną na zamku w Głogówku.

1921 (15.10.): Liga Narodów decyduje o podziale Górnego Śląska. Głogówek i okolice pozostają w Niemczech.

1922 (19.07.): Następuje przekazanie administracji przez Komisję władzom niemieckim. Włoskie oddziały opuszczają Głogówek.

1925 (28.03.): Nawiązanie połączenia autobusami poczty na odcinkach: Głogówek-Biała, Głogówek-Głubczyce, Głogówek-Gościęcin oraz Głogówek-Krapkowice.

1925: Rozbudowa miejskiej sieci elektrycznej.

1925 (28.06.-12.07.): Pod hasłem „Niemieckie święto na wschodzie Niemiec“ obchodzone są uroczystości 700-lecia miasta Głogówka. Już pierwszej niedzieli do miasta liczącego 7.000 stałych mieszkańców przybywa 40.000 odwiedzających.

1925: Rozwiązanie miejscowego Seminarium Nauczycielskiego wraz ze szkołą (dotychczas w Głogówku istniały 3 szkoły podstawowe: nr 1 – Szkoła Eichendorffa, nr 2 oraz szkoła seminaryjna). Utworzenie niemieckiej szkoły wyższej (niem. Deutsche Oberschule) w tych budynkach.

1927 (23.08.): Poświęcenie miejskiej sali sportowej i boiska miejskiego w Głogówku.

1929: Utworzenie nowego lodowiska obok siedziby Bractwa Kurkowego (pierwsze lodowisko zostało otwarte już w 1908 roku i istniało aż do I wojny światowej). Górnośląśkie mistrzostwa w jeździe figurowej na lodzie.

1931: Poświęcenie nowo wybudowanego szpitala miejskiego na promenadzie dworcowej (na Hellbergu). Wśród obecnych gości m.in. prezydent Górnego Śląska dr Lukaschek.

1931 (10.11.): Otwarcie szkoły rolniczej w byłym budynku szpitalnym.

1932 (12.11.): Otwarcie muzeum regionalnego powyżej bramy zamkowej, tzw. „Rektor-Strecke-Museum“.

1934: Otwarcie kąpieliska miejskiego.

1935: Budowa szkoły podstawowej na Oraczach, którą otwarto 25.04.

1935 (21.03.): Rozwiązanie majoratu należącego do rodu von Oppersdorff.

1945 (18.03.): W piękną słoneczną wiosenną niedzielę miasto zostaje zbombardowane przez radzieckie samoloty. Uszkodzeniu ulega ratusz i część rynku.

1945 (19.03.): Do Głogówka wkraczają wojska Armii Czerwonej. Po porażce w II wojnie światowej Głogówek przechodzi w ręce polskie.

1945 (sierpień): Ponowne otwarcie szpitala miejskiego (w 1947 roku szpital mieścił już 60 łóżek).

1945 (wrzesień): Ponowne otwarcie przedszkola miejskiego. W tym roku otwarte zostaje również liceum pedagogiczne w Głogówku.

po 1945: Inaczej niż w wielu wschodnioniemieckich miastach, Głogówek nie ucierpiał znacznie przez utratę mieszkańców wskutek wysiedlenia. Proces zasiedlania przez społeczeństwo polskie przebiega znacznie wolniej. Do lat 70. miasto nosi przydomek „Mały Berlin“ z uwagi na dużą liczbę zamieszkujących je autochtonów.

1947: Miasto posiada prąd, prace wznawia oddział gazowniczy oraz roszarnia (oddział zakładu włókienniczego zajmujący się przetwarzaniem słomy lnianej lub konopnej na włókna).

1947 (grudzień): Była fabryka pierników „Knieling“ wznawia działalność jako zakład państwowy „Piast“.

1955: Miasto Fulda (Hesja) przejmuje patronat nad miastem Głogówek (tzw. Patenschaft).

1995: Budowa nowej oczyszczalni ścieków.

1998 (30.05.): Głogówek podpisuje partnerstwo z miastem Rietberg (Nadrenia Północna Westfalia).

2001 (6.06.): Powrót wymontowanego w 1942 r. i przeniesionego do Hamburga Dzwonu Ósmej Godziny. Dzwon odnaleziony w 1949 r., był przechowywany do 2001 r. w Fuldzie i stał się symbolem wysiedlonych, wypędzonych i pozostałych mieszkańców Głogówka, a następnie zawieszony na starym miejscu kościoła klasztornego.

2002 (8.06.): Głogówek zawiera partnerstwo z miastem Vrbno w Czechach.

2003: Kolumna Maryjna usunięta w 1939 r. wraca na Rynek.1213/17: W dokumentach biskupa wrocławskiego Lorenza wzmiankowana jest wieś „Glogaw“. Możliwe, że chodziło o położoną w pobliżu wieś Głogowiec.